Alle berichten door Anne-Kee

  • Home   /  
  • Artikelen geplaatst door Anne-Kee
    • ( Pagina3 )

Voor een beter gesprek

Een reactie plaatsen

U wilt interactie aangaan. U wilt tot beter onderling begrip komen. U wilt weten wat uw doelgroep beweegt. U wilt bruggen slaan. U wilt een duurzamere verbinding met uw omgeving. U wilt het gesprek aangaan of op gang brengen. U hebt behoefte aan een beter gesprek en u hebt daar een gespreksleider bij nodig. Kortom, u wilt sAAmen Deelen.

U kunt bij sAAmen Deelen terecht voor verschillende . Van levendige interactieve forumdiscussies en focusgroepen tot dialoogtafels en World cafés. Maar ook samen sparren behoort tot de mogelijkheid. Als gesprekleidster, werk ik, Anne-Kee Deelen, met meer gevoel voor de onderstroom. Ik stel waar nodig uitdagende vragen en ga meer op zoek naar de overbrugging dan de tegenstelling. Ik maak ruimte voor vele bijdrages en weet kundig om te gaan met deelnemers die te veel aandacht vragen. Als persoon ben ik onbelangrijk. Soms leid ik met bijna onzichtbare hand het proces.

… en een goed verhaal

Een reactie plaatsen

“All of life comes to us in narrative form; it’s a story we tell.”
Uit: The art of possibility, Zander & Stone-Zander

U weet een goed verhaal is belangrijk. Zonder verhalen heeft het leven geen inhoud. Zonder verhaal geen verbinding. Maar wanneer is een verhaal goed? Dat wilt u wel eens weten. Iedereen heeft het over storytelling, maar hoe doe je dat? Een goed verhaal op de juiste plaats gaat over hetgeen je samen deelt.

Waarom verhalen?

Onderstaande quotes leren ons veel over verhalen. Overtuig uzelf van de kracht van verhalen.

• Humans are nog ideally set up to understand logic; they are ideally set up to understand stories.
Roger C. Schrank, cognitive scientist
(uit. A whole new brain, Daniel H. Pink)
• Our tendency to see and explain the world in common narratives is so deeply ingrained that we often don’t notice is. Even when we’ve written the words ourselves. In the conceptual age, however, we must awake to the power of narrative.
Daniel H. Pink
• Verhalen verbinden ons met de verborgen lagen van de werkelijkheid, zowel die in ons aanwezig zijn (onze dromen en innerlijke beelden) als in de wereld buiten ons.
Uit Verhalen Verbinden, Van der Harst e.a.
• An archetypal product identity speaks directly to the deep psychic imprint within the consumer, sparking a sense of recognition and of meaning. Archetypal images signal the fulfilment of basic human desires and motivations and release deep emotions and yearnings.
Margaret Mark & Carol S. Pearson in The hero and the outlaw
• Altijd als mensen hun verhalen delen, ontstaat er meer dan alleen maar een bundeling van individuele verhalen.
Uit Verhalen Verbinden, Van der Harst e.a.
• Nieuwe betekenissen worden snel weer ouderwets. Bij het presenteren van een organisatiestrategie kun je het niet meer maken de metafoor van het besturen van een schip te gebruiken. Dit verhaal is al te vaak verteld en heeft daardoor zijn kracht verloren. Alleen oerverhalen of archetypische verhalen verliezen hun kracht niet. Zij verbeelden fundamentele thema’s die in ieder mensenleven spelen.
Harry Starren in Vertellen werkt (Bijl, Baars en Van der Schueren)
• Wie zijn medewerkers mee wil krijgen in de doelstelling van een verandering of leertraject kan verhalen bewust van het gewenste frame voorzien. Maar als het frame onvoldoende wordt herkend, vergroot dat de weerstand alleen maar. Samen een verhaal vormen en een frame kiezen op basis van authentieke organisatieverhalen is een effectievere aanpak.
Tesselaar en Scheringa, in Storytelling handboek
• There’s still another way to think about stories. Stories are evocative systems of patterns. They provide a map charting the way to the future. They include travel hints in the form of viewpoints and links to archetypal story structures and themes that inspire and motivate people. As pattern systems, stories reveal patterns and bring to the surface valuable information that might otherwise go unnoticed, unharvested.

Hilary McLellan, http://tech-head.com/cstory1.htm

sAAmen Deelen met een knipoog

Een reactie plaatsen

Als dagvoorzitter ben je soms ook een beetje entertainer. Zo werd ik onlangs gevraagd door ROC Aventus om een afscheid van een van de collega’s aan elkaar te praten. Een vrolijke noot is op zo’n middag wel op zijn plaats. In dit geval stond de middag in het teken van zeilen, omdat de vertrekkende collega een lange zeilreis zou gaan maken. De ruimte was ernaar ingericht en ja, dan mag je als dagvoorzitter natuurlijk ook wel met een kwinkslag komen. Lees meer

De kunst van storytelling

Een reactie plaatsen , , ,

Onlangs bezocht ik een bijeenkomst van  Social Tuesday die in het teken stond van Storytelling.  Het was voor mij een hele leerzame avond. Niet omdat ik veel leerde over storytelling, maar omdat ik in de gaten kreeg dat storytelling toch echt een kunst is en dat niet iedereen weet wat een verhaal tot een verhaal maakt. Van de vijf presentaties, ging er een over storytelling en werd er iets gebracht dat bijna op een verhaal leek. De rest waren presentaties over marketing, of een wervingsverhaal. Gemiste kans die avond, vond ik.  Lees meer

Zoveel woorden…

Een reactie plaatsen , ,

Begin dit jaar stond ik met een regisseur te praten. En ik vertelde hem dat ik als tiener ook altijd regisseur wilde worden en ooit een filmscript had geschreven om lid te worden van de jongerenomroep van de AVRO. Terwijl ik heb vertelde over dat script, dat ik ooit schreef in drie dagen tijd, voelde ik mezelf helemaal gaan stralen. Ik zag weer voor me hoe ik de hele dag op school en thuis doorschreef en hoe trots ik was dat het gelukt was en aangenomen voor de kweekvijver van de AVRO.

En of het nou kwam door mijn enthousiasme weet ik niet, maar de regisseur wilde het script graag lezen. Ik beloofde te kijken. Dus toog ik onlangs naar de kelder en haalde het script eruit. Ik ben nog steeds moed aan het verzamelen om ernaar te kijken. Op de een of andere manier, deins ik terug om mijn gevoelens van toen terug te zien uit het script. Wel heb ik de achterkant gelezen. En die bracht een redelijke interne schok teweeg.

“Woorden” las ik, “altijd maar woorden, ik word er zo moe van. Je moet altijd alles uitleggen. Wat voel je, wat denk je? Altijd moet je het weer verwoorden. In de wereld wordt teveel gepraat, alles moet uitgelegd. Mensen voelen elkaar niet meer aan. Mensen begrijpen elkaar niet.”

De hoofdpersoon sprak deze woorden tegen iemand met wie ze het beste woordeloos kon communiceren. De connectie ging van hart tot hart. Of misschien zelf wel van ziel tot ziel. Met gesloten ogen zag hij haar nog en wist wie ze was. In de kern. En daar ging het haar om. In de wereld van woorden werkte de relatie overigens niet. En dat deed pijn.

Natuurlijk verwoordt de tekst voor een deel de frustratie van een tiener. De frustratie van het niet begrepen voelen. Maar ook van de grote nadruk op de ratio en het verloren gaan van het fijnstoffelijke. In de woorden lees ik nu mijn kern terug. Ja, ik ben inmiddels van woorden gaan houden. En ik heb geleerd als geen ander mijn gevoelens onder woorden te brengen en zaken terug te brengen tot hun essentie en dat te benoemen. En ja, voor iedereen geldt dat het grootste deel van communicatie uit non-verbale signalen bestaat.

Maar toch, door deze tekst terug te lezen, vond ik mijn eigen essentie terug. Mijn kracht ligt voorbij de woorden. Achter hen gaat een hele wereld schuil. Ik houd van die wereld. Het is mijn wereld. De wereld van inleving, verbeelding, bezieling en beweging. De wereld van het innerlijk weten. Graag neem ik mensen mee in die wereld. Tegenwoordig vormen woorden de deur tot die wereld. Woorden die tot verbeelding leiden.

Over hoge latten

Een reactie plaatsen ,

Veel mensen willen als ze iets doen, het goed doen. Zeker als datgene op een podium wordt uitgevoerd. En dan is goed niet goed genoeg, nee het moet perfect zijn. Gevolg zenuwen gieren door de keel en dat komt de uitvoering niet ten goede. Ik weet er zelf helaas alles van. Onlangs hield ik een voordracht die niet helemaal naar mijn zin ging. De omstandigheden waaronder ik moest starten waren verre van perfect en ik liet me van de wijs brengen. Maar ik herstelde. En goed ook. Ik finishte sterk en dat was wat mensen zouden onthouden. Zolang ik vervolgens mijn mond hield. Lees meer

Met veel plezier samen verhalen maken

Een reactie plaatsen , , ,

Steeds als ik een verhalenworkshop geef, vertellen mensen na afloop hoeveel plezier ze hebben gehad. Met elkaar je fantasie op de vrije loop laten, is heel erg leuk. Onderweg lachen we veel. En het resultaat is meestal verrassend, maar niet waar het uiteindelijk om draait. Het plezier en de onderlinge verbinding staat voorop.

Samen verhalen maken is een vorm van improvisatie. Je moet reageren op het moment. Het dwingt je tot luisteren en spontaan reageren. Je kunt niet vooruit denken, want je weet niet waar een ander mee komt. Dat maakt dat de ideeën spontaan gaan komen. Zelf vind ik het ook geweldig om te improviseren, omdat je jezelf ermee kunt verrassen. Ik heb ervaring met verschillende improvisatie vormen, schrijven, spel en zang. En als er dan een momentje is, dat je denk: Wow, wat doe, zeg, schrijf of zing ik nou? Dan is dat een leermomentje. Een kennismaking met een onbekend element van jezelf. En dat is leuk, vind ik.

Samen verhalen is ook samenwerken. Goed luisteren, aansluiten op het voorgaande, verhaallijn blijven volgen. En je openstellen voor het verhaal. Want het verhaal is er eigenlijk al. Je moet er alleen nog maar op aansluiten en de juiste woorden voor vinden. Dat betekent dat je je op elkaar moet afstemmen. En dat geeft verbinding. Je moet jezelf even overstijgen. En dat voelt voor de meeste mensen uiteindelijk heel prettig.

Wilt u ook een verhalenworkshop meemaken? Neem dan contact met me op. Ik geef in company workshops of bij voldoende belangstelling organiseer ik workshop voor particulieren.

De opstandige ridders; verandersprookje

Een reactie plaatsen

Koning Berend draaide zich om en liep de ridderzaal uit. Zijn ridders lieten zich nog even achterover zakken om het nieuws te laten bezinken. Al jaren waren ze trouwe dienaars van de koning. Ze hadden hem altijd geholpen met het verdedigen van de landsgrenzen en het vullen van de schatkist. Ze hadden niet gedacht dat ze ooit iets anders zouden gaan doen.“Het is een schande”, riep de oudste van het stel. “Mijn beste jaren heb ik hem gegeven!” “Alles waar we ooit voor stonden en voor gevochten hebben, zomaar van tafel. Hij is gek geworden”, sprak de kleinste van het stel. En zo mopperde het hele stel nog even door.

De koning zat intussen met pijn in zijn buik op zijn bed. Hij wist dat wat hij deed goed was, maar hij vond het wel heel pijnlijk. Zijn trouwe dienaars hadden altijd aan zijn zijde gestaan. Maar hij had geen keuze, verandering houd je niet tegen en deze zeker niet. Het koninkrijk van Koning Berend ging nieuwe tijden tegemoet. Zijn dochter ging trouwen met de zoon van de koning van het aangrenzende koninkrijk. Daarmee vervielen alle directe vijanden. Want alle landen om hen heen werden geregeerd door broers van zijn aanstaande schoonzoon. En die broers waren heel dik met elkaar. Ze hadden besloten om een groot koninkrijk van alle landen te maken en Koning Berend had zich daarbij aangesloten. Ieder bleef baas over eigen gebied, maar de rest had gezamenlijk vetorecht over de andere gebieden. Ridders waren nu niet meer nodig om de landsgrenzen te verdedigen. Koning Berend en de andere koningen hadden samen een nieuwe strategie bedacht voor de ridders. Deze kregen een meer dienende rol. Ze moesten voortaan service verlenen aan de onderdanen en helpen met het land tot bloei te brengen. Daar moesten de ridders wel even van slikken. Ze warengewend om stoer te zijn en vrees af te dwingen en nu moesten ze ineens gaan helpen? Waren ze dan nog wel ridders? Werden ze dan nog wel voor vol aangezien? Zouden de jonk vrouwen hen dan nog wel aantrekkelijk vinden? Zouden ze nog net zoveel kunnen blijven verdienen? Het waren allemaal gedachten die door hun hoofd speelden. En eigenlijk waren ze niet zo optimistisch over het antwoord, dus besloten ze in opstand te komen en de boel te saboteren. Ze zagen daartoe maar één oplossing en dat was de aanstaande echtgenoot van de prinses te vermoorden. Dan zou tenminste alles weer bij het oude blijven.

Het leek een goed plan. Alle ridders waren het ermee eens. Op een na. Hij vond de hele verandering wel een mooie aanleiding om eens wat anders te gaan doen. Het doden had hij altijd al een minder onderdeel van zijn takenpakket gevonden en zo’n brute moord ging hemecht veel te ver. In het holst van de nacht pakte hij zijn spullen en reisde zo snel mogelijk zover mogelijk van de hoofdstad vandaan. Hij ging zelfs de voormalige grens over. Totdat hij bij de zee aankwam. Toen wist hij wat hij wilde. Hij wilde het water over. Hij zocht een haven en monsterde daar aan bij een groot schip. Het zeilen bleek hem in het bloed te zitten en na dit eerste schip volgden er nog velen.

De overige ridders hielden voet bij stuk en voerden hun plan uit. Toen op een dag de prins het koninkrijk binnenkwam om de prinses op te halen, lokten ze hem in een hinderlaag en vermoordden hem. De prinses was ontroostbaar, ze had erg uitgekeken naar haar leven met de prins. Zijn broers waren naast ontroostbaar ook woedend. De koning voelde zich verraden en heftig gekwetst. Hij had het goed voorgehad met zijn onderdanen en dit voelde echt als een dolksteek in zijn rug. Zo wilde hij niet regeren en hij deed onmiddellijk afstand van zijn troon. Zijn dochter was troonopvolgster, maar ook zij zag de troon helemaal niet zitten. Ze was emotioneel nog helemaal niet klaar om te regeren en gaf daarom de troon aan de broers van haar geliefde.

Daar hadden de ridders niet op gerekend. Ze hadden gehoopt dat alles bij het oude zou blijven. Maar de broers stuurden de ridders naar de ruigste uithoek van het land als strafvoor hun daad. Daar was het leven hard en had de bevolking veel hulp nodig. Het was voorde ridders een zwaar leven. Ze moesten veel fysieke arbeid verrichten en hadden niet veel te eten. Maar uiteindelijk begonnen ze zich zelfs in dit woeste deel van het land thuis te voelen.

Ze voelden zich er echte mannen, stoer en één met de elementen. Lange tijd had de bevolking ze argwanend bekeken. Maar het waren harde werkers en toen ze zich eenmaal hadden verzoend met hun lot, werden ze steeds hulpvaardiger. Zo kregen ze langzaam aan steeds meer aanzien in het dorp en konden ze uiteindelijk settelen met de nog beschikbare dochters uit het dorp. Het voormalig koninkrijk van Koning Berend veranderde ondertussen in rap tempo. Er werden veel nieuwe ridders geworven en die kregen een flexibele functieomschrijving. De nieuwe koning luisterde goed naar zijn onderdanen en zette de ridders waar nodig in. Daar werden mensen heel vrolijk van. En omdat ze een goed humeur hadden, spraken ze elkaar steeds vaker aan en vierden ze soms zelfs feest op straat. Dat bracht de mensen dichter bij elkaar en ze begonnen ook steeds meer samen te werken.

Uiteindelijk was dus niets bij het oude gebleven, maar niemand had daar eigenlijk problemen mee. Ze waren een stuk gelukkiger geworden, ook al dachten ze nog wel eens terug aan hun oude koning en hun dochter. Wat hadden ze het leuk gevonden als die dit nog mee hadden kunnen maken. Ze vroegen zich wel eens af hoe het nu toch met ze zou zijn, maar niemand hoorde ooit nog van ze. De oude koning en zijn dochter waren naar een van de buurlanden gereisd waar ze een anoniem leven leidden. Uiteindelijk konden zich over hun grote verdriet heen zetten. De prinses zorgde in eerste instantie goed voor haar vader en toen bleek dat ze heel goed taarten kon bakken. Daar wilde ze wel haar werk van maken en daarom trouwde ze met een bakker. Maar niet voordat ze voor haar vader een aantrekkelijke weduwe had gevonden. Ze wilde hem niet alleen achter laten. En zo leefde iedereen uiteindelijk nog lang en gelukkig.

 

Prinses Rozenhart; sprookje voor coaches

Een reactie plaatsen

Er was eens een koning met veel aanzien. Hij regeerde met ferme hand over Smartonië. Hij deed dat zeer planmatig en gedegen. Regels waren helder, wegen liepen strak van A naar B en plannen kondigde hij altijd ruimvan te voren aan. Zo was er veel duidelijkheiden orde in zijn land en de mensenwaren best tevreden. Tot op een dag de koning in een diepe slaapviel en droomde van een prinses zo mooi, dat het zijn voorstellingsvermogen bijna tebuiten ging. Ze had stralende, helder blauweogen en zijdezachte, blonde haren tot bijna op haar enkels. Lees verder

 

Waarom een beter gesprek en een goed verhaal?

Een reactie plaatsen

Een beter gesprek
U wilt interactie aangaan. U wilt tot meer onderling begrip komen. U wilt weten wat uw doelgroep beweegt. U wilt bruggen slaan. U wilt een betere verbinding met uw omgeving. U wilt het gesprek aangaan of op gang brengen. U heeft behoefte aan een beter gesprek en u heeft daar een gespreksleider bij nodig. Kortom, u wilt sAAmen Deelen.

En een goed verhaal.
U weet een goed verhaal is belangrijk. Zonder verhalen heeft het leven geen inhoud. Zonder verhaal geen verbinding. Maar wanneer is een verhaal goed? Dat wilt u wel eens weten. Iedereen heeft het over storytelling, maar hoe doe je dat? Een goed verhaal op de juiste plaats gaat over hetgeen je samen deelt.