Verhalenverteller of verhalenontteller?

Laat jezelf zien, zeggen coaches van zelfstandige ondernemers. En ja, het klinkt als een goed advies. Maar oeps, daar gaat mijn hoofd weer ratelen. Wie ben ik dan? Ik ben al jaren op zoek naar het antwoord. Wie ben ik dan echt?

Totdat ik dit stukje las in het boek van  John Welwood Perfect Love, imperfect relationships: “Self-love involves a yes to myself in whatever I am going through, instead of holding on to some concept of what or how I should be. Any Idea I have about who I am or who I should be is never accurate, for it always falls short of the living presence that I am, as this unfolds freshly in each new moment. Who I am is not a fixed entity but a dynamic stream of experiencing that is alive in every moment – when I let myself happen.”

Dus laat ik mijzelf gebeuren. Best spannend hoor. Want ja, dan heb ik geen doel, geen verhaal, geen missie, geen betekenis, niets. En tegelijkertijd alles. Maar ik was toch storyteller? Of ben ik toch meer een story-ont-teller? Eigenlijk ben ik de afgelopen jaren voornamelijk bezig geweest met het afpellen van verhalen. Tot de kern komen. De afgelopen maanden heb ik dit proces geïntensiveerd en veel trainingen gedaan. Mezelf ontdaan van vele laagjes. Zo ben ik onder andere op zoek gegaan naar mijn innerlijke (vrouwelijke) wijsheid in een 48dagen durende meditatie-e-course. En er borrelden allerlei verhalen op, wijsheden wellicht, inzichten, kennis etc. Ik heb een notitieboek volgeschreven, maar uiteindelijk kwamen er twee woorden als belangrijkste bovendrijven: Be Present!

Ofwel laat jezelf gebeuren. Het stuk van John Welmood en mijn eigen wijsheid lijken dus redelijk overeen te komen. Zijn in jouw tijd en op jouw plek. Hoe kom je daar? Met aandacht en focus. Hoe kom je daar? Met liefde voor jezelf. De verbinding van het mannelijke en vrouwelijke. Voor mij is het leven met aandacht, het belichamen van je leven. Spelen met zon en schaduw. Ervaren. Voelen. Liefde, stilte en expressie verweven tot de dans van het leven. Ja, ik weet het nu. Ik snap het nu. De volledige belichaming is in wording.

Gedurende het hele proces heb ik me dus ont-wikkelt tot story-ont-teller, verhalenontteller of verhalenafpeller, hoe je het noemen wilt… Er is me gedurende mijn persoonlijke reis naar binnen veel duidelijk geworden over symboliek en metaforen uit onze verhalen en legendes. Ik zie hoe veel symbolen hun relatie met hun oorspronkelijke archetype zijn kwijtgeraakt en het is mijn missie die relatie terug te brengen. Als je goed kijkt zie je dat veel van onze grote verhalen en legendes gaan over de scheiding gaat van de mannelijke en vrouwelijke energie in ons en de scheiding van het hogere en lagere. Onze verhalen hebben ons gevierendeeld. Zou het toeval zijn dat mijn naam uit twee delen bestaat met een koppelteken ertussen en dat mijn achternaam Deelen is? Ik denk het niet….

Wil je ook je verhalen onttellen of afpellen? Of meer inzicht in de symbolen die je op je pad begeleiden? Wil je komen tot meer bewustzijn over je verhalen of die van je team? Neem dan eens contact met me op. Overigens over teams gesproken, ik heb onlangs de training Applied consciousness team presence facilitator gevolgd. En daarmee heb ik naast verhalen nog een middel in handen om teams te laten ervaren wat er zich op de onderstroom afspeelt en meer naar het gezamenlijke punt te komen van waaruit het weer kan gaan stromen.

 

 

 

 

 

De kunst van storytelling

Onlangs bezocht ik een bijeenkomst van  Social Tuesday die in het teken stond van Storytelling.  Het was voor mij een hele leerzame avond. Niet omdat ik veel leerde over storytelling, maar omdat ik in de gaten kreeg dat storytelling toch echt een kunst is en dat niet iedereen weet wat een verhaal tot een verhaal maakt. Van de vijf presentaties, ging er een over storytelling en werd er iets gebracht dat bijna op een verhaal leek. De rest waren presentaties over marketing, of een wervingsverhaal. Gemiste kans die avond, vond ik.  Lees meer

De prins die niet presenteren kon

Illustratie Joyce Stenneke

Er was eens een oude koning in een land ver hier vandaan. De koning was zo oud dat hij eigenlijk wel wilde aftreden. Zijn zoon was volwassen genoeg om hem op te volgen, dus dat zou heel goed mogelijk zijn. Er was echter een probleem. Altijd wanneer de prins sprak vielen alle luisteraars in slaap. En zo kon hij natuurlijk niet regeren. De oude koning lag er wakker van. Wat moest hij doen? Zijn zoon was troonopvolger en zou toch echt op een dag op de troon komen. Of niet? De koning lag maar te wikken en te wegen en kwam er niet uit. Lees meer